Opublikowano 11. maja 2014r. 
Wytłumaczę to jednym zdaniem.
Eurowizja nic nie wnosi.
Impreza trwa nieprzerwanie od blisko 60 lat, było więcej niż 60 zwycięzców (w jednym konkursie było ich 4). A gdzie są dzisiaj ci, którzy wygrali Eurowizję? Nie ma ich. Nie odnieśli nawet wielkich sukcesów na scenie muzycznej, mimo pokazania się przed całym światem (z małymi wyjątkami). Jak czytamy na Wikipedii:
Winning the Eurovision Song Contest provides a unique opportunity for the winning artist(s) to capitalise on their success and surrounding publicity by launching or furthering their international career. However, throughout the history of the contest, relatively few of these artists have gone on to be huge international stars. The most notable winning Eurovision artists whose career was directly launched into the spotlight following their win were the members of ABBA, who won the 1974 contest for Sweden with their song „Waterloo.” ABBA went on to be one of the most successful bands of its time.[4] Another notable winner who subsequently achieved international fame and success was Céline Dion, who won the 1988 contest for Switzerland with the song „Ne partez pas sans moi.”
Jeżeli w 60-letniej historii konkursu jedynie kilka artystów zdołało się na nim wybić, to z całym szacunkiem, ale Eurowizja to jeden wielki szajs i nie zamierzam tego oglądać. I chyba po tym babo-chłopie, co wygrał w tym roku, moje nastawienie się nie zmieni.
A dzisiaj w telewizji nawet politycy debatowali o występie Donatana. Uhh.